رویکرد چین در مسایل قفقاز جنوبی بر اساس طرح یک کمربند یک جاده |
کد مقاله : 1083-AFTZCONF |
نویسندگان |
رضا جعفری * ندارم |
چکیده مقاله |
در دهه های اخیر خیزش چین، یکی از پدیده های استراتژیک سیاست بین الملل به شمار می آید. قدرت یابی سریع این کشور به گونه ای روز افزون حوزه های مختلف سیاست بین الملل را متاثر می کند. طبیعی است که خیزش چین در تداوم الگوی خیزش قدرت های بزرگ، بیش از هر حوزه ای در منطقه ی پیرامونی این قدرت، یعنی آسیا احساس شود. چین پس از خلیج فارس که بستر های مناسب برای برآورده کردن اهداف این کشور، در زمینه های انرژی، تجارت، سرمایه گذاری و ترانزیت را دارا بوده، بنا به دلایلی نگاه ویژه ای به منطقه قفقاز در رابطه با همین اهداف و نیز مجاورت این حوزه که دروازه ای برای اروپا محسوب می شود، دارد. به این سبب چینی ها در سال 2013 با هدف رسیدن هرچه سریع تر به اهداف خود ، ابتکار یک کمربند و یک جاده را مطرح کردند. با مطالعه این ابتکار جایگاه ویژه قفقاز جنوبی به وضوح نمایان می شود. چین رویکرد خوشه ای در برابر قفقاز جنوبی دارد به این معنا که اهمیت قفقاز جنوبی در سیاست خارجی چین در تعامل با کشور های همسایه این منطقه (ایران و ترکیه) و در قالب طرح های کلانی مانند ابتکار کمربند و جاده تعریف می شود. به بیان دیگر قفقاز جنوبی حلقه ای فرعی از زنجیره به هم پیوسته سیاست خارجی چین در پهنه اوراسیا است. این پژوهش با بهره گیری از روش تحقیق تحلیلی -توصیفی بر آنست که جایگاه ویژه قفقاز جنوبی در سیاست گذاری خارجی چین را تحلیل کرده و چگونگی سیاست گذاری خارجی ایران، برای این منطقه در راستای بهره گیری هر چه بیشتر از این حوزه را بیان می کند. مثلا می توان نتیجه گرفت که جمهوری اسلامی ایران با سرمایه گذاری در زمینه های ترانزیتی و انرژی می تواند نقش اساسی در این منطقه ایفا کند. |
کلیدواژه ها |
قفقاز، چین، سیاست خارجی، اقتصاد، انرژی |
وضعیت: چکیده برای ارائه شفاهی پذیرفته شده است |